Spamming Spree ( Version 3 )

you think we going to read this?

Blerg.

/ \
| |
| |

New type of S.P.A.M.

S.U.P.I. = Stupid, Useless & Pointless Info.

Quote

/ \
| |
| |

hmm... that is soo gay.

/ \
| |
| |

Sig too big...

grrr

/ \
| |
| |
< >

hihih

You all are perverts no realy u all are perverts i have never seen biger perverts in eny comunity i must say u all make me just sick so plz stop this perverti at once did u understand me

loooool :DDDDD

El New Deal (o Nuevo Trato como se traduciria al español) fue un conjunto de medidas económicas puestas en marcha por el presidente norteamericano Franklin D. Roosevelt entre 1933 a 1937, para actuar de forma enérgica sobre lo que se consideraban las causas de la grave crisis económica de 1929. Esta nueva política económica se fundamentaba en el intervencionismo estatal y en la firme creencia en las teorías del subconsumo. Entre las medidas llevadas a cabo destacan:

Devaluación del dólar.
Recuperación del valor adquisitivo del sector agrícola.
Reactivación de la producción industrial aumentando los salarios, reduciendo la jornada laboral y con una subida de precios. para corregir descensos provocados por depresión.
Política de subvenciones a fondo perdido a los bancos en dificultades.
Política dirigida para luchar contra el paro.
Para contrarrestar el ciclo económico depresivo existente en EE.UU. Keynes propuso políticas economicas anticíclicas. Keynes sostenía los principios del liberalismo econonomico clásico, pero proponía la intervención del Estado en aquellos casos en que se viera perjudicado. Creía que una redistribución de los ingresos y el aumento de la tasa de empleo, reactivaría la economía. Las ideas de Keynes se publican en 1936 en su libro Teoría general del empleo, el interés y el dinero.

Estas políticas anticíclicas consisten en una intervención masiva del Estado en la economía. Esta intervención se dio a partir de 1933, cuando en marzo gana las elecciones el demócrata Roosevelt. Al conjunto de medidas políticas, sociales y económicas adoptadas por la administración Roosevelt entre 1933 y 1937 para sacar a EEUU de la situación de depresión en la que se encontraba desde 1929 es a lo que se llamó NEW DEAL; que consistió en una regulación de la economía favoreciendo las inversiones, el crédito y el consumo, lo que permitiría reducir el desempleo.

Se crearon 6 grandes grupos de medidas, generales, en agricultura, industria, obras públicas, inversión privada y acciones sociales. Los objetivos principales de estas medidas eran la reflación (fuerte subida de los precios, inflación, junto con una recesión), devolver la confianza a los inversores y distribuir el poder de compra.

Políticas Generales: tendientes a recuperar la confianza en el sistema económico y bancario.

Finalidad: fomentar exportaciones, aumentar precios, Remediar deficiencias estructurales anteriores,
Medidas: Devaluación del dólar, Acuñación monedas plata, Ley bancaria, seguro sobre depósitos bancarios.
Política agrícola:

Finalidad: Sostenimiento precios agrarios
Medidas:
Reducir oferta (Federal Farm Relief Board desde 1929) almacenamiento de alimentos.
Limitación cosechas: indemnización por no cultivar.
Se establecieron unos precios mínimos mayores que los precios mundiales: subvenciones a las exportaciones.
Política industrial:

Finalidad: Reactivar actividad económica evitando sobreproducción
Medidas:
Fijación precios mínimos.
Semana laboral de 40 horas.
Salarios mínimos.
Potenciación de sindicatos.
Política de obras públicas:

Finalidad: Mejorar situación económica de zonas deprimidas, Reconversión industria de guerra.
Medidas:
lan de electrificación rural. (Propuesta para otros 6 organismos, pero fueron denegados por el congreso.)
Construcción de 122.000 edificios públicos, mas de 1 millón de km de carreteras, 77.000 puentes y 285 aeropuertos.
Política de inversión privada: -Desconfianza del mundo de los negocios hacia la acción gubernamental. -No pudo aumentar la inversión privada, pero sin inversión pública, la depresión hubiese sido más grave.

Políticas sociales: resultados positivos. Finalidad: Ayuda a los parados. Medidas:

Organismo de trabajos públicos, en 1938 empleó a 1/3 de los parados. El Estado favoreció la creación de empleo de dos formas. Directamente mediante la oferta de empleo público e indirectamente encargando a empresas la construcción de obras públicas.
Se establece un seguro de desempleo financiado por los empresarios y un seguro de jubilación financiado entre los empresarios y trabajadores.
Planes de asistencia sanitaria y salud pública
El New Deal no acabo con el paro y la inversión privada no aumento significativamente, pero la sustitución de la inversión privada, por inversión pública contribuyo a que la depresión no fuese aun más grave.

ニューディール政策（-せいさく、英語）は、アメリカ合衆国大統領フランクリン・デラノ・ルーズベルトが世界恐慌を克服するために行った一連の経済政策。新規まきなおし政策とも。それまでの古典的な自由主義的経済政策（政府は市場には介入せず、経済政策も最低限なものにとどめる）から、政府がある程度経済へ関与する政策へと転換したものであり、第二世界大戦後の資本主義国の経済政策に大きな影響を与えた。

TVA（テネシー川流域開発公社）などの公共事業を中心に、全国産業復興法や農業調整法の制定などさまざまな景気復興策を実施した。

これによってアメリカは景気回復を図った。1930年代中ごろには回復の兆しが現れたが、いち早く均衡財政へ回帰しようとする動きから、政策後退が起きたために1930年代後半には危機的な状況へ陥った。以後、本格的な景気の回復は第二次世界大戦による軍需の増加を待たねばならなかった。このため、ニューディール政策が成功したのかどうかについては賛否両論が有る。

[編集]
関連事項
有効需要
ジョン・メイナード・ケインズ
ケインズ経済学
混合経済
ブレーントラスト

Murlidhar Devidas Amte (born December 24, 1914), or Baba Amte, as he is fondly known, was born in Hinganghat located in Wardha District of Maharashtra state of India. He was from a family of jagirdars. Trained in law, Baba Amte started a lucrative practice at Wardha, but, moved by the poverty he saw around him, he decided to dedicate himself to social justice.

One of India's most revered social and moral leaders, Baba Amte has devoted his life to the care and rehabilitation of leprosy patients, even allowing his body to be used for experiments to grow leprosy germs. His community development project at Anandwan (Forest of Bliss) near Nagpur in Maharashtra, India, is recognised and respected around the world and has done much to dispel prejudice against leprosy victims.

Baba Amte also launched the Bharat Jodo (Unite India) movements from Kanyakumari to Kashmir in 1985 and Gujarat to Arunachal Pradesh in 1988, with the mission of establishing peace and raising environmental consciousness.

In 1990, Baba Amte left Anandwan to live along the Narmada river to fight against social injustice to local inhabitants. Although he continues to support the movement for rehabilitation of tribals affected by the construction of large dams on the Narmada, he has recently returned to Anandwan for health reasons.

Bento Gonçalves da Silva (Triunfo, RS, 23 de Setembro de 1788 Pedras Brancas, RS, 18 de Julho de 1847) foi um militar e político brasileiro.

Filho de portugueses, seus pais desejavam encaminhar o filho para a carreira eclesiástica. Muito cedo, contudo, demonstrou que sua vocação era outra ao engajar-se na guerrilhas da primeira campanha cisplatina (1811-1812). Na segunda campanha cisplatina (1816-1821), seu prestígio como militar se confirmou.

Na guerra das Províncias Unidas do Rio da Prata, foi comandante de cavalaria na batalha de Sarandi (12 de Outubro de 1825) e na batalha de Ituizangó, também chamada de batalha de Passo do Rosário (20 de Fevereiro de 1827), cobrindo a retirada das tropas brasileiras. Nestas campanhas, conquistou o posto de coronel de guerrilhas.

Em 1829, pelos serviços prestados na campanha de 1825-1828 e que terminou com a independência do Uruguai, D. Pedro I nomeou Bento Gonçalves coronel de estado-maior, confiando-lhe o comando do 4° Regimento de Cavalaria de Linha e, em seguida, da fronteira meridional.

Em 1834, denunciado como rebelde e acusado de manter entendimentos secretos com Juan Antonio Lavalleja para a separação do Rio Grande do Sul, foi chamado à Corte. Defendeu-se perante o ministro da Guerra, foi absolvido e teve recepção triunfal no regresso à província. Os conservadores, no entanto, conseguiram a destituição de Bento Gonçalves do comando militar da Província do Rio Grande. Foi o estopim para a Revolução Farroupilha, que iria se iniciar em 20 de Setembro de 1835. No dia 25 daquele mês, o chefe militar declarou respeitar o juramento que havia prestado ao código sagrado, ao trono constitucional e à conservação da integridade do império. Em princípio, portanto, o levante não era de caráter separatista mas se dirigia contra o presidente da Província e Comandante das Armas. Mesmo assim, o Império não poderia aceitar a destituição de seus delegados - fosse por golpe ou não.

Iniciava-se a luta que se estenderia por dez anos. Bento Gonçalves foi preso no combate da ilha do Fanfa (3 e 4 de outubro de 1836). Foi mandado para a Corte e depois foi encarcerado no Rio de Janeiro no Forte da Laje e depois transferido para a Bahia onde ficou preso no Forte do Mar. Conseguiu, porém, evadir-se de modo espetacular da prisão baiana em 10 de Setembro de 1837. No período de sua prisão, a independência do Rio Grande do Sul foi proclamada pelo general Antônio de Sousa Netto e Bento Gonçalves aclamado presidente (6 de Novembro de 1836). De volta ao Rio Grande, aceitou o cargo e continuou a luta.

A república sul-rio-grandense teve seu fim no combate do Poncho Verde, em 28 de Fevereiro de 1845. Luís Alves de Lima e Silva - o Duque de Caxias -, general vitorioso, assumiu a presidência da Província e estabeleceu com os farrapos anistiados um acordo honroso para a pacificação. D. Pedro II, por sua vez, em sua primeira viagem como imperador pelas províncias do Império, foi ao Rio Grande em dezembro de 1845. Ao jovem monarca de vinte anos de idade, apresentou-se Bento Gonçalves, com seu uniforme de coronel e revestido de todas as medalhas com que havia sido condecorado por D. Pedro I, pela atuação nas campanhas militares do Primeiro Reinado.

Após o fim da revolta, Bento Gonçalves retornou para as atividades do campo sem interessar-se mais por política, Morreu dois anos depois, acometido de pleurisia.

Il clima alpino è l'insieme di manifestazioni fisiche e meteorologiche presenti al di sopra della linea degli alberi, e tipico delle catene montuose più importanti, come le Alpi.

Il clima diventa più freddo a quote più elevate, con un gradiente termico adiabatico di 10°C per km di elevazione in altitudine: l'aria diventa più fredda quanto più ci s'innalza, in quanto meno densa.

Di conseguenza, salire di 100 metri in montagna equivale grosso modo a muoversi di 80 km verso il più vicino polo (45 primi di grado, equivalenti a 0.75° in latitudine) [1]. Si tratta di un'approssimazione evidente, soprattutto in prossimità degli oceani.

I tentativi di quantificare i fattori che danno luogo al clima alpino sono stati numerosi.

Il climatologo Wladimir Köppen ha dimostrato una relazione tra le linee degli alberi artica e antartica, nonché tra tali linee e l'isoterma dei 10°C: in buona sostanza dimostrò che le aree soggette a temperature non superiori a 10°C non sviluppano vegetazione ad alto fusto.

Le terme d« ordinateur optique » recèle une ambiguïté. Alors que linformatique habituelle permet de traiter par la programmation des problèmes dits universels, les systèmes à base doptique ne se prêtent bien quà la résolution de certains problèmes, en particulier ceux qui concernent le traitement de signal et dimage. Luniversalité de lordinateur électronique vient de la complète liberté que lon a de stocker en mémoire les vecteurs de linformation, les électrons, et de les utiliser de manière déterministe dans des opérations combinatoires grâce aux réseaux dinterconnexions des circuits. Tel nest pas le cas en optique : les particules lumineuses les photons ne se stockent pas et la mémoire à photons nexiste donc pas. Il est difficile de transférer un photon dun point à un autre : il se propage en ligne droite (aux phénomènes de diffraction près : voire photon, diffraction). On peut certes faire des guides optiques de formes variées, mais ils sont dune complexité de réalisation bien plus grande que celle du simple fil métallique conducteur. Loptique possède cependant certains atouts : elle utilise les trois dimensions de lespace, puisquà une direction de propagation sont associées deux directions perpendiculaires suivant lesquelles on peut réaliser des images. Toute lentille réalise sur une image une opération algébrique extrêmement utile, la transformation de Fourier sur deux variables despace (les deux directions perpendiculaires à la propagation). Sans entrer dans le détail, mentionnons que cette opération est à la base de nombreuses applications spécialisées, telle la reconnaissance dimage. Comme on le voit, les spécificités de lordinateur optique en font plutôt un processeur de signal ou dimage. Bien quétudiés depuis la fin des années 1950, il semble que ce ne soit quà la fin de la décennie de 1990 que les premières mises en uvre apparaîtront. En termes de puissance de calcul, les ordinateurs optiques de laboratoire donnent des performances très remarquables, jusquà 5 Z 1012 opérations par seconde (5 TeraOPS) ; encore faut-il insister sur le fait quil ne sagit alors que dopérations spécialisées de traitement de signal. La comparaison avec lélectronique doit se faire avec des circuits intégrés spécialisés pour une opération de traitement de signal, et qui ont donc des performances bien supérieures à celles des microprocesseurs universels : un circuit de traitement de signal tel que le STi 3220 pour lanalyse de mouvement dimages vidéo, comprenant un million de transistors réparti en 256 processeurs, a une puissance de calcul de 14 000 MFLOPS, alors quun microprocesseur de mêmes taille et technologie ne réalise que 50 MFLOPS.

Affärsmannen Richard Forst (John Marley) är missnöjd med sitt äktenskap och tillbringar en natt hos den prostituerade Jeannie Rapp (Gena Rowlands). Han berusar sig och roar sig med henne. Hans fru Maria (Lynn Carlin) går samma kväll ut med sina väninnor. De träffar en yngre man, Chet (Seymour Cassel), och tar med honom till Marias och Richards hus. Kvinnorna roar sig med Chet men drabbas också av skuldkänslor. När de övriga kvinnorna har åkt blir Chet kvar med Maria. Under natten tar Maria en överdos sömntabletter och räddas sedan till livet av Chet. Dagen efter kommer Richard tillbaka hem efter en glad natt med Jeannie och upptäcker Chet. Han blir mycket upprörd över att hans fru är en äktenskapsbryterska

Erich Kästner (ur. 23 lutego 1899 r. w Dreźnie - zm. 29 lipca 1974 r. w Monachium), niemiecki pisarz niemiecki, satyryk, krytyk teatralny, autor książek dla dzieci. Był członkiem Akademii Nauki i Literatury (RFN).

Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Studiował filologię germańską, historię, filozofię i teatrologię. Był nauczycielem i dziennikarzem. W III Rzeszy książki Kästner'a były zakazane. Debiutował jako poeta, pisał dla kabaretów i czasopism satyrycznych. Powieść Fabian. Historia pewnego moralisty (Fabian. Die Geschichte eines Moralisten, 1931) ukazuje w krzywym zwierciadle satyry rzeczywistość niemiecką po I wojnie światowej.

Popularność autora książek dla dzieci zdobył powieścią Emil i detektywi (Emil und die Detektive, 1928). Do lubianych przez młodych czytelników utworów Kästner'a należą m.in. Kruszynka i Antoś (Pünktchen und Anton, 1931), Latająca klasa (Das fliegende Klassenzimmer, 1933), Mania czy Ania (Das doppelte Lottchen, 1949), Michałek z pudełka zapałek (Der kleine Mann, 1963). Historie z własnego dzieciństwa opisał w książce Als ich ein kleiner Junge war (1957, Kiedy byłem małym chłopcem). Jako komediopisarz zyskał sobie uznanie sztuką Die Schule der Diktatoren (1956, Szkoła dyktatorów).

Die gemeine Schnappschildkröte (Chelydra serpentina) ist die einzige Art der Gattung Chelydra aus der Familie der Alligatorschildkröten. Die Gattung (Chelydra) wird im deutschen auch als Schnappschildkröte bezeichnet.

Vorkommen
Die von Kanada, durch die USA und Mittelamerika bis in den Norden Südamerikas vorkommende gewöhnliche Schnappschildkröte (Chelydra serpentina Linnaeus 1758) wird in vier Unterarten unterteilt. Unterscheidungsmerkmale sind die Form der Panzer, die Farbe und die Anzahl der Kiefernbarteln.

Schnappschildkröte (Chelydra serpentina serpentina Linnaeus 1758), Vorkommen: Kanada (Neuschottland), USA (außerhalb der Bundesstaaten Florida und Georgia)
Florida-Schnappschildkröte (Chelydra serpentina osceola Stejneger 1918), Vorkommen: USA (Bundesstaaten Georgia, Florida)
Mittelamerikanische Schnappschildkröte (Chelydra serpentina rossignoni Bocourt 1868), Vorkommen: Mexiko, Belize, Guatemala, Honduras, Costa Rica
Südamerikanische Schnappschildkröte (Chelydra serpentina acutirostris Peters 1862), Vorkommen: Honduras bis Ecuador und Kolumbien

Morphologie
Die gewöhnliche Schnappschildkröte erreicht mit einer maximalen Länge (des Rückenpanzers) von 50 cm ein Gewicht von knapp 50 kg. Sie hat eine massive Bauweise. Der Rückenpanzer ist dunkel, mit drei (im Alter oft abgeriebenen) Längskielen. Der Schwanz ist fast so lang wie der Rückenpanzer. Der Brustpanzer ist vergleichsweise klein, nur durch ein schmales Band mit dem Rückenpanzer verbunden. Die Schnappschildkröte kann sich nicht vollständig in den Panzer zurückziehen.

Der Kopf ist gut beweglich, der kräftige Schnabel der Schnappschildkröte kann weit reichen. Das Handhaben von Schnappschildkröten ist, auch aufgrund der Aggressivität der Tiere, gefährlich. Vorschläge, die Schnappschildkröte am Schwanz zu greifen sind nicht unproblematisch, das Tier wird bei einer solchen Behandlung oft verletzt. Die Schnappschildkröte ist auch in der Lage, sich mit ihren bekrallten Vorder- und Hinterbeinen zu verteidigen. Das Tragen an den Hinterbeinen, mit vom Körper weggestrecktem Vorderteil, gilt als praktikabel. Zu bedenken ist auch, dass Schnappschildkröten ein stinkendes Sekret absondern, wenn sie sich bedroht fühlen.

Lebensweise
Langsamfließende Gewässer mit morastigem Grund sind der bevorzugte Lebensraum der Schnappschildkröte; man findet sie aber auch in stehenden und künstlichen Gewässern. Schnappschildkröten verbringen viel Zeit auf dem Grund, teilweise in Schlamm vergraben, auf Beute lauernd. Daneben sind sie aber auch gute Schwimmer, die aktiv Fischen, Amphibien, Reptilien und Wasservögeln nachstellen. Schnappschildkröten gehen gelegentlich nachts an Land, wo sie auch kleine Säugetiere fressen; daneben nehmen sie auch Aas. Schnappschildkröten unternehmen gelegentlich Wanderungen von einigen Kilometern über Land, oft auf der Suche nach neuen Gewässern.

In ihrem nördlichen Verbreitungsgebiet überwintert die Schnappschildkröte eingegraben im Gewässerboden. Der Stoffwechsel ist (aufgrund der tiefen Temperaturen) stark reduziert; Gasaustausch geschieht über die Haut, entstehende saure Stoffwechselprodukte werden durch den im Panzer enthaltenen Kalk neutralisiert.

Die Geschlechtsreife der Tiere ist wahrscheinlich mit einer Körpergröße von 20 cm erreicht. Bei der Paarung wendet das männliche Tier 'Gewalt' an, krallt sich am Panzer des weiblichen Tieres fest, bringt seinen unter dem Schwanz befindlichen Hemipenis zur Kloake des Weibchens.

Die Weibchen graben an einer sonnigen Stelle in lockerem Boden eine etwa 20 cm tiefe Kuhle, in die sie die 2-3 cm großen, kugelförmigen Eier ablegen. Das Gelege wird dann mit Pflanzenresten und Erde bedeckt. Die 4-5 cm großen Jungtiere schlüpfen nach 2-3 Monaten, und wandern zum nächstgelegenen Gewässer.

Schnappschildkröten wachsen sehr langsam und erreichen (in Gefangenschaft) ein Alter von bis zu 80 Jahren. In freier Wildbahn werden die Tiere wahrscheinlich nicht viel älter als 40-50 Jahre.

Schutzstatus
Die Schnappschildkröte ist in ihrem Verbreitungsgebiet allgemein nicht gefährdet. Das liegt wahrscheinlich auch an ihrer Anspruchslosigkeit in Bezug auf die Wasserqualität sowie der Annahme einer weiten Reihe von Beutetieren.

Die Eier der Schnappschildkröte werden manchmal gesammelt, ihr Fleisch gilt als wohlschmeckend. In Amerika werden Schnappschildkröten für den menschlichen Verzehr gefangen.

Haltung in Mitteleuropa
Schnappschildkröten werden auch von Privatleuten in Mitteleuropa gehalten. Die bedeutende Größe der ausgewachsenen Tiere führt gelegentlich zum Aussetzen in die freie Wildbahn. Schnappschildkröten sind in der Lage, den mitteleuropäischen Winter zu überdauern und sich hier auch fortzupflanzen.

Haltung in Deutschland
Seit 1999 gibt es in Deutschland ein Allgemeines Handels-, Neubesitz- und Nachzucht-Verbot. Die Haltung ist nur Personen gestattet die bereits vor 1999 Schnappschildkröten hielten und diese bei den Behörden gemeldet haben.

Ο Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ (1918 - 1970) ήταν Αιγύπτιος στρατιωτικός, πραξικοπηματίας και πολιτικός, ανέλαβε την προεδρία της Αιγύπτου μετά από πραξικόπημα.

Γιος ταχυδρομικού υπαλλήλου γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1918 και σπούδασε στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Καΐρου από την οποία και απεφοίτησε το 1938 ενώ διακρίθηκε στον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ το 1948.

Υπήρξε ένας από τους βασικούς ιδρυτές της παραστρατιωτικής οργάνωσης των "Ελεύθερων Αξιωματικών", η οποία εκμεταλλευόμενη τη πικρία του λαού εκ του πολέμου με το Ισραήλ ανέτρεψε την αιγυπτιακή δυναστεία του Βασιλιά Φαρούκ Α΄ στις 23 Ιουλίου 1952 και το 1953 ανακήρυξε την Αίγυπτο δημοκρατία ισλαμικού τύπου.

Στη συνέχεια το 1954 ο Νάσερ ανέτρεψε και τον πρώτο Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας Συνταγματάρχη Μωχάμετ Ναγκίμπ θέτοντάς τον σε κατ΄ οίκον περιορισμό (με αιτιολογία τη μετριοπαθή στάση του απέναντι στο Σουδάν) και ανέλαβε την προεδρία κατόπιν ανελεύθερων εκλογών το 1956 υπό τη (αφανή) διπλωματική προστασία της Σοβιετικής Ένωσης.

Τον ίδιο χρόνο η Αγγλία και οι ΗΠΑ συνομολογούν με την Αίγυπτο για την (βοήθεια) στη κατασκευή του μεγάλου φράγματος του Ασουάν και παράλληλα ο Νάσερ ζήτησε μεγάλες στρατιωτικές προμήθειες για τον στρατιωτικό εξοπλισμό της χώρας.

Μοίρασε την εθνική γη στους ακτήμονες και εθνικοποίησε πολλές ξένες επιχειρήσεις, με πρώτιστη τη διαχειριζόμενη τη Διώρυγα Σουέζ. Τότε ξέσπασε οξύτατη κρίση και μάλιστα μετά την ανάληψη εκ μέρους της Αγγλίας και Γαλλίας συνεπικουρούμενες και από το Ισραήλ μεγάλης στρατιωτικής επέμβασης την οποία τελικά τα Ηνωμένα Έθνη καταδίκασαν ως παράνομη και οι δύο Δυνάμεις αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν. Η εξέλιξη αυτή έκανε τον Νάσερ να φαντάζει ως ήρωας.

Το 1958 ίδρυσε την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία συμπράττοντας με τη Συρία, την Ιορδανία και τον Λίβανο σε ένα διακρατικό τύπο εθνικοσοσιαλισμού η οποία όμως αργότερα το 1961 αυτοδιαλύθηκε. Συνεχίζοντας οι ΗΠΑ και η Αγγλία να αρνούνται την στρατιωτική εξοπλιστική προμήθεια του Αιγυπτιακού στρατού ο Νάσερ τότε στράφηκε προς τη Ρωσία. Το γεγονός χαιρετίστηκε ιδιαίτερα από το Κρεμλίνο και ο Πρόεδρος Κρούτσεφ του επεφύλαξε θερμή υποδοχή. Τότε η Σοβιετική Ένωση ανέλαβε και τη κατασκευή του φράγματος του Ασουάν. Ήταν 9 Ιανουαρίου 1960 που οι Πρόεδροι Νάσερ και Κρούτσεφ επιβαίνοντες ποταμόπλοιου έριξαν μικρές πέτρες ως θεμέλιους λίθους στο σημείο κατασκευής του φράγματος.

Την 7 Ιουνίου του 1960 ο Νάσερ επισκέφθηκε την Αθήνα κατόπιν επίσημης πρόσκλησης του Βασιλιά Παύλου. Από την επίσκεψη αυτή αναπτύχθηκαν ιδρυτικοί δεσμοί Ελληνοαραβικού Επιμελητηρίου και απαλείφθηκαν οι κατά των Ελλήνων της Αιγύπτου αξιώσεις δήμευσης περιουσιών και απελάσεων. Την επίσκεψη εκείνη ανταπέδωσε ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος στον οποίο ο Νάσερ επεφύλαξε θερμή υποδοχή. Ήταν ο πρώτος επίσημος της Δύσης που επισκέφθηκε τη χώρα μετά την μεταστροφή της Αιγύπτου στο Ανατολικό μπλοκ. Πρωτεργάτης εισηγητής της (αναγκαιότητας) ανταλλαγής αυτών των επισκέψεων ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος.

Η επιρροή του Νάσερ δεν μειώθηκε παρά τη συντριπτική ήττα των Αράβων από τους Ισραηλινούς στον πόλεμο των έξι ημερών τον Ιούνιο του (1967). Με τη λήξη του οποίου σε ραδιοφωνικό μήνυμά του ανήγγειλε στον Αιγυπτιακό λαό τη παραίτησή του. Η είδηση συγκίνησε τον αιγυπτιακό λαό τόσο που ξεχύθηκε στους δρόμους του Καΐρου σε μια τεράστια πορεία - συγκέντρωση, ζητώντας την παραμονή του στη Προεδρία. Έτσι και παρέμεινε.

Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1970 κάποιος Υπουργός του που ανέμενε κάποια υπογραφή αντιλαμβάνεται ότι ο Πρόεδρος χάνει τις αισθήσεις του, σε λίγα λεπτά ξεψυχάει από καρδιακό επεισόδιο μέσα στη Προεδρική Έπαυλη. Η κηδεία του Νάσερ θεωρείται μέχρι σήμερα η πολυπληθέστερη που έχει γίνει ποτέ στον αραβικό κόσμο και όχι μόνο.

Πολλοί υπήρξαν επικριτές του έργου του όπως και πολλοί οι θαυμαστές του. Επί των ημερών του κατέρρευσε η ανθούσα μέχρι τότε ελληνική παροικία της Αιγύπτου λόγω των εθνικοποιήσεων και της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα συναλλάγματος, ο ίδιος εφήρμοσε μια αστυνομοκρατούμενη εσωτερική πολιτική που δυστυχώς εφαρμόσθηκε και σε άλλες χώρες της Μεσογείου, ενέπλεξε τη χώρα σε δύο πολέμους, με την Υεμένη, πενταετή (1962-1967) και με το Ισραήλ (πόλεμος των έξι ημερών) το 1967 με ασυγχώρητα μεγάλο αριθμό νεκρών, έστρεψε τη χώρα προς τη Σοβιετική Ένωση για να λάβει εξοπλισμούς που δεν μπόρεσαν να ενεργοποιηθούν στις κατάλληλες στιγμές ξεπουλώντας όλη τη παραγωγή δημητριακών και βάμβακος στη Σοβιετική Ένωση. Μια στροφή που μετά το θάνατό του αποδείχθηκε λανθασμένη και ακολούθησε αναστροφή έτσι ώστε ο Κίσσινγκερ να χαρακτηρισθεί και "μάγος" της Διπλωματίας. Ξεκίνησε ένα εθνικοσοσιαλιστικό πολιτικό πρόγραμμα που εκ των πραγμάτων όχι μόνο δεν καρποφόρησε αλλά το μόνο που πέτυχε ήταν να γίνει ο ίδιος ίνδαλμα σε αρκετούς άλλους πραξικοπηματίες της Μεσογείου και όχι μόνο.

Αντίθετα οι οπαδοί του, του εγκωμιάζουν τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις του. Του αναγνωρίζουν την απαλλαγή της χώρας από τη Δυναστεία του Φαρούκ που κάτω από το πάθος της καλοπέρασης και της χαρτοπαιξίας δεν αντιλαμβανότανε τις δυσκολίες που πέρναγε η χώρα, ανεξάρτητα του διπλωματικού επεισοδίου που έίχε δημιουργήσει εξ υπαιτιότητάς του σε βάρος της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας, που αποκαταστάθηκε όμως επί Νάσερ. Ανεξάρτητα όμως όλων των παραπάνω είναι γεγονός πως ο Νάσερ υπήρξε η πρώτη πολιτική φυσιογνωμία που προσπάθησε να αποκαταστήσει γενικά την αξιοπρέπεια στους Άραβες που την είχαν μακρόχρονα ταπεινώσει οι Δυτικοί

Thiên văn học là một ngành khoa học thiên về nghiên cứu, quan sát và giải thích các sự việc, hiện tượng, vật thể nằm ngoài trái đất và bầu khí quyển của nó. Nó nghiên cứu nguồn gốc, bản chất, sư tiến hoá, bản chất lý hoá của các vật thể đó và các quá trình liên quan đến chúng; thí dụ như các ngôi sao, các hành tinh của Thái Dương Hệ cũng như của các ngôi sao khác trong vũ trụ, các vệ tinh quay chung quanh các hành tinh này, sự vận hành và phát triển của chúng v.v....

Một ngành quan trọng của thiên văn học là vật lý thiên văn, cũng là một ngành của vật lý học, dùng để giải thích các quá trình xẩy ra trong vũ trụ bằng các định luật vật lý. Do đó, hầu như tất cả các nhà thiên văn học đều có nền tảng vững chắc về vật lý. Tuy nhiên, thiên văn học cũng là một khoa học mà số người nghiên cứu tài tử đã tham gia và đóng góp rất nhiều không thua gì các chuyên gia khoa học.

Freelance is een contractvorm waarbij een bedrijf of een individu zich verbindt om een prestatie te leveren voor een opdrachtgever. "Freelance" is geen juridisch bestaande term. Juridisch gaat het hier meestal om een 'overeenkomst van opdracht'. Er is dan ook geen sprake van een werkgever, uitsluitend van een opdrachtgever. Iemand die freelance opdrachten aanneemt, heet wel freelancer. Vaak worden met freelancer ook aangeduid zogenaame 'zzp-ers', zelfstandigen zonder personeel.

Freelance arbeid verschilt van loondienst door de afwezigheid van een vast of langdurig dienstverband (een geschreven arbeidscontract), regelmatige loonbetaling, de verplichting tot persoonlijke uitvoering van de opdracht en een gezagsverhouding, waarbij de opdrachtgever, als de 'baas', bepaalt hoe het werk zou moeten worden verricht. Dat verschilt van het opsommen van de eisen waaraan het gewenste eindproduct dient te voldoen. De werkwijze bepaalt een freelancer namelijk zelf; hij bepaalt ook wie het werk verricht (dat hoeft hij dus niet zelf te zijn). Een freelancer dient zoals elk bedrijf zelf opgave en afdracht te doen aan de belastingdienst.

Freelance opdrachten
Freelance opdrachten kunnen klein of groot zijn en kort of lang duren, maar zijn altijd gericht is op het bereiken van resultaat of leveren van een product. In Nederland wordt freelance contracten voor langere tijd (een half tot een heel jaar) door de belastingdienst soms gezien als een verkapte vorm van loondienst, en de opdrachtgever en de freelancer kunnen in zo'n geval alsnog aangeslagen worden voor het werkgeversdeel van de loonbelasting en sociale premies. Daarom vereisen sommige opdrachtgevers van freelancers een zogenaamde Verklaring Arbeidsrelatie (VAR).

Een ander kenmerk van op freelance-basis werken is het hebben van meerdere opdrachtgevers. Als gedurende een langere periode een freelancer slechts een enkele opdrachtgever heeft kan dat gezien worden als loondienst.

Vaak wordt freelance arbeid vergoed op basis van de geleverde prestatie, maar soms ook op basis van gedeclareerde uren. Ook in dit laatste geval kan loondienst ontstaan. Vooral in de bouw en journalistiek gaat het meestal om de prestatie. Zo worden freelance journalisten of columnschrijvers vaak betaald per artikel, of per woord.

Inschrijving bij de Kamer van Koophandel is voor een freelancer niet verplicht, maar vaak wel raadzaam. Voor incidentele freelance opdrachten kan worden volstaan door op het belastingformulier 'inkomsten uit overige arbeid' op te geven.

Freelance overeenkomsten kunnen ook gesloten worden naast arbeid uit loondienst. Iedereen kan en mag wettelijk in Nederland een overeenkomst tot het leveren van een product afsluiten of het verrichten van een prestatie, maar alleen een persoon die in Nederland werkzaam mag zijn, mag dit werk in Nederland tot stand brengen.

Eisen belastingdienst
De belastingdienst stelt in Nederland eisen aan freelancers en andere ondernemers, willen zij in aanmerking komen voor diverse regelingen die voor ondernemers bestaan, zoals de zelfstandigenaftrek, de investeringsaftrek, de fiscale ouderdagvoorziening (FOR) en de kleine ondernemersregeling. Deze eisen zijn:

Doel: winst maken
Het bedrijf moet op een zekere termijn winst maken. Dat hoeft niet meteen de eerste twee jaar. Een ondernemingsplan kan helpen de winstkansen duidelijk te maken.

Ondernemersrisico lopen
De ondernemer moet het risico lopen dat hij geen omzet meer heeft.

Openbaarheid en zichtbaarheid
De onderneming moet zichtbaar zijn in het maatschappelijk verkeer door promotie en publiciteit.

Minimaal drie opdrachtgevers of afnemers
De verhouding tussen de opdrachten is daarbij voor freelancers van belang. Als 90% van de inkomsten van één opdrachtgever komt, en de rest van twee, hoeft de Belastingdienst geen belastingvoordelen voor ondernemers toe te kennen.

Urencriterium
Een ondernemer dient minstens 1225 uur per jaar en 50% van zijn werktijd in zijn onderneming te werken.

Omzetbelasting / BTW
Afhankelijk van de situatie is een freelancer al dan niet BTW-plichtig. Bepaalde diensten zijn vrijgesteld van BTW, waaronder journalistiek en medisch werk.

Aftrekposten voor de belasting
De kosten (voor materialen of diensten) mogen zoals bij elk bedrijf voor het berekenen van de belasting afgetrokken worden van de inkomsten.

Bij 'kantoor aan huis' mag een deel van de huur als zakelijke kosten worden afgetrokken. Per 2005 is hiervoor een voorwaarde dat de werkruimte een zelfstandig deel van de woning is.

In principe draagt een freelancer omzetbelasting per kwartaal af. Als de afdracht van omzetbelasting gedurende enige kwartalen hoger is dan 7000,- per kwartaal verplicht de belastingdienst de omzetbelasting iedere maand op te geven en af te dragen.

Voorbeelden
Een handige auto- of computerjongen die af en toe reparaties verricht. Iedereen mag een factuur schrijven, dus ook iemand die af en toe voor 50 euro een computer opleukt. Kosten van onderdelen mogen afgetrokken worden van de inkomsten.
Een kunstenaar, die naast zijn baan, of geheel toegewijd, kunstwerken maakt en verkoopt. Het materiaal, en kosten van huur van een atelier mogen van de inkomsten afgetrokken worden.
Een systeembeheerder die aan meerdere bedrijven zijn diensten verleent.

Facturering
Iedereen mag een factuur schrijven. Het is een misverstand dat alleen ondernemers (lees: ingeschrevenen van de Kamer van Koophandel) mogen factureren. Zoals bij alle bedrijven, moeten facturen altijd in tweevoud gemaakt worden, één voor de klant en één afschrift voor eigen administratie. Facturen mogen rechtsgeldig per e-mail verzonden worden, maar daaraan zijn strenge voorwaarden verbonden.

Een Nederlandse factuur moet voldoen aan eisen van de belastingdienst wat betreft nummering. Alleen bedrijven of zelfstandigen die BTW-plichtig zijn, moeten en mogen BTW heffen. Een factuur moet doorgaans geboekt worden op de factuurdatum, niet op de betaaldatum (dit heet het factuurstelsel). Het heeft dus soms voordelen niet met facturen te werken, zoals bijvoorbeeld in de freelance-journalistiek wel gebeurt, waarbij columnisten vanzelf maandelijks een bedrag voor hun stukje ontvangen.

Wie BTW in rekening brengt, moet dat strikt op tijd aangeven en afdragen aan de belastingdienst, en soms ook nog vóórdat de betreffende rekening door de opdrachtgever is betaald. Dat kan slecht zijn voor de hoeveelheid benodigd kasgeld. Op facturen naar het buitenland hoeft in sommige gevallen geen BTW in rekening te worden gebracht. Kleine zelfstandigen kunnen de ontvangen BTW, als die lager is dan 1345 zelf behouden, en hoeven deze niet af te dragen, de zogenoemde kleine ondernemersregeling. Van BTW-ontvangsten tussen 1345 en 1833 moet een deel afgedragen worden. Zo gauw het echter één euro meer wordt, is afdracht van het gehele bedrag vereist. BTW-plichtige ondernemers, die hun bedrijf tegen het einde van het jaar beginnen, kunnen dat voordeel vaak behalen door een extra investering te doen en zodoende het af te dragen bedrag onder de 1883 te brengen.

Uitkeringsgerechtigden dienen de voorwaarden van de uitkering na te gaan, omdat zij mogelijk voor een deel van de inkomsten worden gekort op hun uitkering. Dit is per uitkering anders geregeld, zo moeten de zogenaamde WW'ers het aantal gewerkte uren opgeven (aan de hand waarvan gekort wordt op de uitkering), waar bijstandsgerechtigden gekort worden op basis van hun inkomen. WAO'ers en pensioengerechtigen mogen naar eigen inzicht bijverdienen en hoeven alleen met de belastingdienst te communiceren.

Een mogelijk uitwijkmanoevre is het factureren naar eigen inzicht uit te stellen. Dit is echter niet toegestaan. Ook een lid van een vennootschap onder firma, die per definitie bestaat uit minimaal twee mensen die samenwerken, kan onder de strenge regels uitkomen doordat het werk toegeschreven kan worden aan de andere vennoot, waarbij de vennoot met uitkering bijvoorbeeld alleen opgeeft een uur coördinatie te hebben verricht.

Kamer van Koophandel
Inschrijving bij de Kamer van Koophandel is voor een freelancer niet verplicht. Wel kan het voordelen hebben, zoals toegang tot groothandels. Ook zal een aantal bedrijven slechts producten of diensten leveren aan ingeschreven ondernemingen, of tegen gereduceerd tarief